-
Ás 14:00 do domingo acerqueime a xantar ó restaurante Mirás de Sigüeiro para degustar unhas troitas cos meus amigos Miguel, Manolo e cía. de Rodeiro, bo viño na mesa (o nunca ben ponderado Tarsus rva. 1999), boa conversación, anécdotas, “batallitas” e un sinfín de recordos da dureza dunha directiva de equipos humildes de fútbol afeccionado con recursos moi limitados, que si este ano queren pelexar por estar arriba… que que xogadorazo era “Estrella”, (actual adestrador do Cogalrodeiro, irmán do meta de Osasuna, Roberto Fernández)…, que hai anos perderan por catro no Lino Balado…, que se anulara un partido pola neve…, un pracer poder quedarse con amigos do paso por unha directiva, para a volta prometeron un cocido, daremos conta del sen ningún tipo de dúbida.
Ás 14:00 do domingo acerqueime a xantar ó restaurante Mirás de Sigüeiro para degustar unhas troitas cos meus amigos Miguel, Manolo e cía. de Rodeiro, bo viño na mesa (o nunca ben ponderado Tarsus rva. 1999), boa conversación, anécdotas, “batallitas” e un sinfín de recordos da dureza dunha directiva de equipos humildes de fútbol afeccionado con recursos moi limitados, que si este ano queren pelexar por estar arriba… que que xogadorazo era “Estrella”, (actual adestrador do Cogalrodeiro, irmán do meta de Osasuna, Roberto Fernández)…, que hai anos perderan por catro no Lino Balado…, que se anulara un partido pola neve…, un pracer poder quedarse con amigos do paso por unha directiva, para a volta prometeron un cocido, daremos conta del sen ningún tipo de dúbida.
-
O partido na súa liña, xogamos mal, empezamos gañando e cando xa firmamos o resultado pois sorpréndennos, ou empatando, ou gañando (Laro por exemplo).Podería dicir mil cousas do xogo, pero deixo esa labor para o Colectivo, eu só quero destacar que nos partidos do Sigüeiro abúrrome, abúrrome moito, de non ser por unha promesa ó Colectivo de asistir e escribir esta columna, comezaría a pensar en algo que facer os domingos pola tarde… creo que é unha oportunidade única para crear unha afección, ata o de agora fixo bo tempo, non coincidiron partidos bos na tele, e os resultados acomapañaron… todo isto pouco a pouco vai caendo, os resultados colócannos na dura realidade unha vez máis, no medio da táboa, cando non se xoga ben é imposible ter tanta sorte como ata agora, o cambio de hora fará que os días duren menos e se aproveiten máis as horas de luz para outros labores, e non todas as xornadas hai Champions para que o Madrid e o Barça non sexan os domingos. Aviso a navegantes, o xogo co que cada tarde de domingo nos presentamos no Lino Balado só sería digno se o obxectivo da tempada fose a permanencia, se isto é así, non teño nada que dicir.
O partido na súa liña, xogamos mal, empezamos gañando e cando xa firmamos o resultado pois sorpréndennos, ou empatando, ou gañando (Laro por exemplo).Podería dicir mil cousas do xogo, pero deixo esa labor para o Colectivo, eu só quero destacar que nos partidos do Sigüeiro abúrrome, abúrrome moito, de non ser por unha promesa ó Colectivo de asistir e escribir esta columna, comezaría a pensar en algo que facer os domingos pola tarde… creo que é unha oportunidade única para crear unha afección, ata o de agora fixo bo tempo, non coincidiron partidos bos na tele, e os resultados acomapañaron… todo isto pouco a pouco vai caendo, os resultados colócannos na dura realidade unha vez máis, no medio da táboa, cando non se xoga ben é imposible ter tanta sorte como ata agora, o cambio de hora fará que os días duren menos e se aproveiten máis as horas de luz para outros labores, e non todas as xornadas hai Champions para que o Madrid e o Barça non sexan os domingos. Aviso a navegantes, o xogo co que cada tarde de domingo nos presentamos no Lino Balado só sería digno se o obxectivo da tempada fose a permanencia, se isto é así, non teño nada que dicir.
-
Braulio Veiga (ex-presidente do Sigüeiro FC).